Over Karin
Ooit was ik klein
Als eenjarige dreumes wurmde ik me onder het tuinhek door. Zo ontsnapte ik uit de tuin. Als peuter ging ik op stap met de andere kinderen uit het dorp. We klommen op hooizolders om jonge katjes te zoeken. Speelden op bouwterreinen. Risicovol spelen was de norm.
Toen werd ik groot
Ik werd een brave, oplettende scholiere. Het ondernemende verdween stukje bij beetje onder een dikke laag opvoeding, socialisering en angst. Maar het zat er nog wel. Mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt toen ik een artikel las over de Hongaarse kinderarts en pedagoge Emmi Pikler. Het voelde als thuiskomen, zo kloppend. Dat was in 1998. Haar visie -respect voor en vertrouwen in de eigen ontwikkeling van het kind- was in Nederland nauwelijks bekend.
Lange gesprekken met vrienden volgden. We probeerden de ideeën van Pikler in de praktijk te brengen. Hiervoor was het nodig veel uit onze eigen opvoeding af te leren. Allerlei gedachten en oordelen over kinderen, die ons met de paplepel waren ingegoten. We moesten opnieuw vertrouwen krijgen in de competentie van het kind.
Ik stapte uit het onderwijs en werd gastouder. Mijn eigen zoon, geboren in 2002, werd mijn 'Piklerkind'. Wat heb ik veel van die jongen geleerd!
Gastouder
Als gastouder zag ik de worstelingen van kinderen en ouders. Moeders die wanhopig werden van het huilen van hun baby. Peuters die moeite hadden met overgangen. Wegrenden zodra ze hun jas en schoenen zagen. Ouders die alles uit de kast trokken om hun kind te laten eten of slapen.
Langzaam groeide het idee om iets met baby's, dreumesen én ouders samen te doen. De vorm hiervoor vond ik bij de groepen van het Piklerinstituut in Boedapest en bij RIE in de Verenigde Staten. In maart 2014 startte ik de eerste Ouder&Kindspeelgroep van Noord-Nederland.
Speelgroepen
Het begon met een klein groepje in Roden: vijf baby's en dreumesen, vijf moeders. Ik had geen idee hoe het zou lopen. Na de eerste ronde wilden ze tot mijn verrassing nog een keer meedoen.
Inmiddels zijn we 10 jaar verder. De speelgroepen bloeien in Groningen, Peize en op diverse plaatsen in Friesland. Uit het hele land, en daarbuiten, komen mensen inspiratie opdoen. Kinderopvangmanagers, pedagogisch medewerkers, babytherapeuten, kinderverpleegkundigen enz.
Nu ben ik oud, en (eigen)wijs ;-)
Ik geniet van mijn kleinzoon van vijf. Wat een competente en sociale kleine man! Hij leert en groeit razendsnel. Zoals alle jonge kinderen.
Ik heb stapels boeken over kinderen gelezen. Maar het meeste leer ik door aandachtig naar ze te kijken. Ik krijg er nooit genoeg van om hun spel en experimenten te volgen. Me af te vragen wie en wat er schuilgaat achter hun heldere ogen. Ik help je graag om meer te zien van hun wondere wereld.